Piąty.

                Szczęśliwie stan Lenki z dnia na dzień był lepszy. Mała miała silny organizm. Daniel zaglądał do niej codziennie, czasem nawet dwa razy dziennie. Gdy tylko w sali pojawiała się jego żona, Daniel wychodził, gdy on wchodził, ona wychodziła. Unikali siebie. Nie chcieli ze sobą rozmawiać. Nie byli gotowi. Daniel nie chciał wiedzieć. Nie było mu to do niczego potrzebne. Bo co by to dało? Co jeśli by się okazało, że zna biologicznego ojca dziecka? Nie, nawet nie chcę o tym myśleć. Potrząsnął głową i odpędził od siebie nieprzyjemne myśli.

                Właśnie wrócił do domu po ostatnim treningu w tym tygodniu. Mecz, który mieli grać w niedzielę został przełożony na środę. Daniel ucieszył się z tego powodu. Miał dla siebie pół soboty i całą niedzielę. Zastanawiał się, co zrobić z tak pięknie zapowiadającym się czasem. Od razu chciał pojechać do Lenki, ale przypomniało mu się, że mała wyszła ze szpitala i pojechała z matką do dziadków trochę odpocząć i całkowicie dojść do siebie. Wtedy przypomniał sobie o Amelii i postanowił spróbować właśnie z nią spędzić ten wieczór. Przez całe zamieszanie związane z wypadkiem długo się do niej nie odzywał. Miał jednak nadzieję, że ona jeszcze go pamięta. Po kolejnym wysłuchanym sygnale chciał już zrezygnować, ale w tym momencie usłyszał słodkie:

-słucham uważnie. Daniel usłyszał w jej głosie, że się uśmiechnęła.

-cześć. Mówi Daniel. Mam nadzieję, że mnie pamiętasz.

-jakbym mogła zapomnieć najlepszego siatkarza wśród kochanków i najlepszego kochanka wśród siatkarzy. Długo kazałeś mi czekać na swój telefon.

-ostatnio miałem urwanie głowy. Za dużo by mówić. W każdym razie pomyślałem dziś, że może wpadłabyś wieczorem np. na piwo i fajkę albo na coś innego? Zapytał swoim najseksowniejszym głosem

-nawet nie wiesz jaką mam na to ochotę. Szczególnie na owo coś. Niestety odrobinę się spóźniłeś. Dosłownie przed chwilą była u mnie moja sąsiadka i obiecałam jej, że dzisiejszy wieczór zarezerwuję dla niej. Nie wiem dokładnie co wymyśliła, ale już się zgodziłam. Przykro mi.

-mi tez przykro, ale rozumiem. Mam nadzieję, że nadrobimy to kiedyś?

-z ogromną przyjemnością.

-w takim razie zadzwonię jutro i się zgadamy, a teraz wybacz, bo ktoś się do mnie dobija. Do usłyszenia.

-do usłyszenia. Powiedziała i rozłączyła się.

                Daniel poszedł otworzyć drzwi. Za nimi zobaczył młodego środkowego Bełchatowskiej drużyny – Karola. Szczerze się zdziwił, bo nie byli umówieni, a widzieli się jakieś pół godziny wcześniej na treningu.

-no witam. Co cię do mnie sprowadza? Zapytał wpuszczając go do środka.

-ja tylko na chwilę. Mam jeszcze kupę pracy. Wiesz, że przedwczoraj wprowadziłem się do nowego mieszkania.

-wiem, ale co to ma do twojej wizyty?

-bo planowaliśmy z Olą skromną imprezę w przyszłym tygodniu, ale skoro odwołali nam jutrzejszy mecz, to możemy zrobić mniej skromną imprezę dziś. Zaraz po treningu popędziłem do domu, zapytać, co Ola na to i zgodziła się. Dlatego nie mówiłem nic wcześniej. Mam nadzieję, że nie masz żadnych planów.

-już mam – uśmiechnął się Daniel – o której mam u was być.

-około 20. Ja muszę spadać, bo Olka urwie mi głowę, że zostawiłem ją samą z ogarnianiem całej imprezy. Do zobaczenia.

                Punktualnie o 20 daniel zjawił się Karola. Wszedł do salonu gdzie była już większość jego kolegów z drużyny oraz ich partnerki. Było też kilka osób, których nie znał. Podejrzewał, że to znajomi Oli. Postanowił iść się z nią przywitać, w końcu to gospodyni, więc wypada. Ola ciągle jeszcze uwijała się w kuchni. Gdy wszedł doznał lekkiego szoku. Zobaczył Amelię.

-Witaj – powiedział podchodząc do Oli. Amelia podniosła wzrok, ale nie wyglądała na mocno zdziwioną – piękne macie mieszkanie.

-dziękuję. Idę zanieść jedzenie do salonu. Poznaj proszę naszą sąsiadkę, Amelię.

-my się już znamy – odpowiedzieli równocześnie i wszyscy roześmiali się. Ola opuściła kuchnię z pysznie wyglądającymi przekąskami.

-co Ty tu robisz? Zapytał Daniel.

-Ola z Karolem wprowadzili się tu niedawno. Jeszcze podczas remontu ich mieszkania poznałam Olę. Czasem coś jej pomogłam. Karola nigdy wcześniej nie spotkałam, tak się jakoś dziwnie złożyło. Nie wiedziałam więc kim jest jej ukochany. Dziś Ola wpadła mi powiedzieć, że zaprasza mnie wieczorem do siebie. Gdy przyszłam okazało się, że jej Karol to również gracz Skry. Domyśliłam się, że też tu będziesz. Chyba jednak było nam pisane zobaczyć się dziś.

-chyba jednak było nam dziś pisane to coś, co zamierzam z tobą robić choćby w nowej sypialni Karola. Daniel spojrzał jej w oczy.

-mam lepszy pomysł. Chodź. Powiedziała Amelia i pociągnęła go za sobą do salonu. Stanęli i zaczęli gawędzić z Mariuszem i Pauliną. Rozmawiali o wszystkim i o niczym, jak to zwykle na takich imprezach bywa. Podeszła do nich Ola i również przyłączyła się do rozmowy. Nagle Amelia powiedziała dziwnie słabym głosem.

-jejku ale kręci mi się w głowie, chyba zaraz…. nie dokończyła i osunęła się na ziemię. W ostatniej chwili przed upadkiem uchronił ją Daniel. Po chwili Amelia ocknęła się.

-co się dzieję? Zapytała.

-zemdlałaś. Chyba powinniśmy wezwać karetkę. Powiedziała przejęta Ola.

-nie przesadzaj. To zwykłe omdlenie. Nic mi nie będzie. Po prostu wrócę do domu i się położę.

-w takim razie chociaż cię odprowadzę.

-powinnaś zostać, w końcu to twoja impreza – tym razem to Daniel się wtrącił – ja ją odprowadzę i dopilnuję. Powiedział stanowczo.

-dziękuję ci – powiedziała Ola.

-to my już pójdziemy – Amelia rozejrzała się po salonie. Uwaga wszystkich gości była skupiona na niej – i przepraszam za przedstawienie. Bawcie się dobrze.

                Gdy tylko drzwi mieszkania Oli i Karola zamknęły się za nimi Amelia roześmiała się.

-nie sądziłem, że taka dobra z Ciebie aktorka – powiedział Daniel, który momentalnie się wszystkiego domyślił.

-szczerze to ja też nie, ale przynajmniej mamy teraz całą noc i całe moje mieszkanie dla siebie, a nie tylko sypialnie Karola przez chwilę. Powiedziała to patrząc mu lubieżnie w oczy. I faktycznie mieli jej mieszkanie całe dla siebie i skrzętnie to wykorzystali. 

***

Witam. Na wstępie chciałam Was bardzo przeprosić, bo ostatnio nie zawsze jestem na bieżąco z waszymi blogami. Mam strasznie mało czasu. Wróciłam do domu na ferie odpocząć, a ciągle gdzieś pędzę. Nadrabiam towarzyskie znajomości, bo odkąd wyjechałam na studia bardzo rzadko bywam w domu. Korzystając z okazji, że tradycyjnie już nie mogę zasnąć podrzucam Wam nowego Daniela. Pozdrawiam. A.